Rozdział 10

Nienawidzę tych niewyraźnych linii.

Saige's POV

Po szkole poszłam usiąść na jednej z ławek parkowych na zewnątrz.

- Czekasz na Mikey?- Seneca zachichotała, kiedy podeszła do mnie.

Wzruszyłam ramionami- Powiedziałam mu, że po szkole spędzę z nim czas.

- W porządku, po prostu uważaj. On jest nastolatkiem, a ty ładną dziewczyną-

- Seneca- posłałam jej spojrzenie- On jest prawiczkiem.

Wzruszyła ramionami- On może kłamać, Saige.

Zaśmiałam się- Myślę, że dowiem się tego i później ci o tym powiem, Seneca.

Skinęła głową- Dobra, twój brat i ja idziemy do mnie-

- Fuj! Przestań, po prostu idź i nie mów mi nic więcej.

Uśmiechnęła się i poszła do Tobiego, który stał z kilkoma innymi ludźmi.

- On na pewno szybko znajdzie przyjaciół- powiedziałam do siebie i usiadłam z powrotem na ławce.

- Saige- głos za mną sprawił, że podskoczyłam. Odwróciłam się i zobaczyłam stojącego Mikey z uśmiechem rozłożonym na całych ustach.- Nie sądziłem, że naprawdę przyjdziesz.

Wstałam i podeszłam do niego- Oczywiście, że przyszłam. Nigdy nie przegapiłabym szansy na spotkanie się z przyjacielem.

Zaśmiał się- Cóż mam zaplanowane fajne popołudnie, chodź ze mną.

Połączyliśmy ręce i zaczęliśmy iść chodnikiem.

-Gdzie idziemy?- zapytałam, kiedy kontynuowaliśmy spacer.

-Zobaczysz- obiecał i nadal szedł w kierunku parku, a w większym stopniu do lasu.

-Uhm....Mikey?- spytałam- Dlaczego jesteśmy w lesie?

-Zadajesz tak wiele pytań.

-Ponieważ potrzebuję wielu odpowiedzi.

On tylko zaśmiał się i wszedł do małej łąki, która wydawała się spokojnym miejscem w samym środku Bronx.

-Wow- rozejrzałam się, widząc wszystkie drzewa, które wydawały się być nieco jaśniejsze niż reszta miasta i długa trawa, która wyglądała jakby nigdy nie była ścinana. Różnego rodzaju kwiaty rosły wszędzie wokół malutkiej łąki, która nie była większa niż średnia wielkość salonu.

-Piękne, prawda?- Mikey stanął za mną, opierając głowę na moim ramieniu.

Skinęłam głową- To jest niesamowite.

Poczułam jego usta dociśnięte do mojej szyi, moje oczy rozszerzyły się.

-Mikey... my się tylko spotkaliśmy, przestań- zrobiłam krok w bok, uciekając od niego.

Zaśmiał się i wrócił do mnie- Chodź Saige, powiesz ludziom jak słodki byłem. Dokuczają mi codziennie za ciągłe trzymanie mojego cholernego dziewictwa. Proszę zabierz mi je.

-Nie- popchnęłam go z dala ode mnie- Nie chcę go.

Westchnął- Ale ja przyprowadziłem cię na tą sekretną łąkę... no dalej, Saige- wrócił do mnie i złapał mnie za biodra i pociągnął bliżej niego.

-Zostaw mnie- walczyłam, aby mnie puścił.

-Boże, nienawidzę tych niewyraźnych linii.

-One nie są niewyraźne- zaprotestowałam- Nie chcę z tobą uprawiać seksu, to ostateczne.

Mocnej mnie przytrzymał- Dlaczego nie?

-Dlaczego ja?

Zignorował mnie i popchnął swoje usta na moje. Wypuściłam krzyk, próbując odtrącić się od niego. Trzymał ręce z tyłu mojej głowy, zmuszając moją twarz, aby pozostała połączona z jego. Próbowałam kopać go w nogi, żeby się przesunął, ale to nie podziałało. Podniosłam kolano, kopiąc go w krocze co spowodowało, że potknął się do tyłu, wydając głośny jęk.

-Co to do cholery było?

-Trzymaj się z dala ode mnie!- odwróciłam się na piętach i próbowałam uciec z łąki, słyszałam go goniącego mnie i poczułam jego palce owijające się wokół mojego nadgarstka, szarpiąc mnie z powrotem na łąkę, prawie skręcając moje ramię.

-Przestań!- błagałam- Zostaw mnie!

-Zamknij się- Mikey przewrócił oczami- Czy ty wiesz, ile pochwał zdobędę w szkole, jeśli ludzie dowiedzą się, że pieprzyłem nową białą?

-Nie będziesz mnie pieprzyć! Odejdź ode mnie.- ponownie próbowałam go odepchnąć.

-Daj spokój, kochanie- wyszeptał mi do ucha- Możemy słodko kochać się-

-Nie, to wymagałoby, żebym cię kochała,

Zaśmiał się- Och, jakby to było ważne. To tylko seks!

Silne ręce Mikey pociągnęły za mój wielobarwny sweter, aż zdjął go z mojego ciała.

-Przestań!- krzyczałam- Odejdź ode mnie!

Rzucił sweter na trawę, ignorując moje krzyki, sięgnął do mojej koszulki i pod mój biustonosz, czując moje piersi.

-Cholera, dziewczyno, masz ładne sutki!

Podniosłam moją rękę i słabo uderzyłam go w szczękę.

Zaśmiał się- Myślisz, że to boli?- złapał moje obie ręce i znowu mnie pocałował. Po raz kolejny starałam się walczyć, aby wydostać się z jego uścisku.

Jego ręce powędrowały do góry mojej spódnicy i czułam, jak przesuwa ją w dół. W końcu udało mi się wyszarpać się z pocałunku i napluć na jego twarz, lądując śliną na jego lewym policzku.

-Ty pieprzona dziwko- otarł ją- Słuchaj dziewczyno, wiem, że to nie jest twój pierwszy raz... więc dlaczego jesteś taka niechętna?

-Nie znasz mnie- starałam się dotrzeć do mojej spódnicy. Zatrzymał mnie, zdejmując moją koszulkę.

-Przestań- krzyczałam- Niech ktoś mi pomoże!

Ręką Mikey przycisnęła się do moich ust, podczas gdy zaczął sięgać po moją bieliznę.

JT's POV

Usiadłem na jednej z ławek w parku obok Willow. Jest ona ubrana w prostu, czarny T-shirt i parę jasnych, różowych szortów.

-Wyglądasz pięknie- przycisnąłem moje usta do jej skroni i owinąłem jedną rękę wokół jej ramion. Zachichotała i ukryła swoją zarumienioną twarz w mojej klatce piersiowej.

-Nie- położyłem rękę na jej podbródek, zmuszając, żeby jej twarz w kolorze pomidora spojrzała na mnie.- Wyglądasz pięknie, gdy się rumienisz.

Mój komplement sprawił, że jej policzki jeszcze bardziej się podgrzały- Przestań, wcale nie.-zachichotała.

-Tak- cmoknąłem ją w czubek nosa.

-Cieszę się, że cię poznałam- splotła nasze place razem- Bardzo lubię spędzać z tobą czas.

-Ja też lubię spotykać się z tobą, kochanie.

-Cieszę się, że poprosiłeś mnie, bardzo lubię nazywać cię moim chłopakiem.

-A ja lubię nazywać cię moją dziewczyną, Willow.

Przycisnęła swoje usta do moich, kiedy usłyszeliśmy krzyk, który był przyczyną oderwania się od siebie.

-Co do cholery?- spojrzała w stronę krzyku.

Wzruszyłem ramionami- To Bronx, to prawdopodobnie nic takiego- zapewniłem ją.

-Przestań!- słaby głos krzyknął ponownie. Brzmiał znajomo, ale nie potrafiłem dopasować głosu do twarzy- Niech mi ktoś pomoże!- krzyknął ponownie.

-O mój Boże- Willow podskoczyła- To jest cholerny głos Saige!

Moje oczy rozszerzyły się i podskoczyłem- Cholera, musimy ją znaleźć.

-Ruszajmy- oczy Willow były rozdarte, kiedy zaczęła biegnąć w kierunku dźwięku ciągłych krzyków.

-Zostaw mnie!-  słaby głos Saige ponownie krzyknął- Niech mi ktoś pomoże, proszę!

Justin's POV

Usiadłem na schodach z cegły przed moim budynkiem z zapalonym papierosem między palcami.

-Bieber, co ci mówiłam o paleniu tych okropnych papierosów?

Odwróciłem się i zobaczyłem Senecę stojącą przede mną, trzymającą się za rękę z Tobym.

-Jesteście razem?- zignorowałem jej pytanie i wydmuchałem dużą chmurę dymu.

Seneca wzruszyła ramionami- Myślę, że można tak powiedzieć- odwróciła się do Tobiego, całując go w policzek i duży uśmiech rozprzestrzenił się na jego ustach.

-Uprawialiście już seks?- zwróciłem się do Tobiego.

-Nie do końca, ale jesteśmy już w trzeciej bazie- uśmiechnął się.

-Ach, upewnij się, że zrobisz to dziś wieczorem stary, dobrze?

Wzruszył ramionami- Zobaczymy co się stanie.

-Gdzie twoja bezdomna, dziwka-dziewczyna?- Seneca położyła rękę na biodrze.

Przewróciłem oczami- Ona nie jest moją dziewczyną, Seneca.

-Więc, gdzie twoja bezdomna dziwka, pieprząca się z kumplami?

Posłałem jej spojrzenie- Seneca, przestań.

-Ja tylko zadaję pytanie, nie ma potrzeby, żebyś był taki drażliwy- zaśmiała się.

Zamiast jej odpowiedzieć, to zaciągnąłem się papierosem i wydmuchałem dym.

-Ale tak naprawdę.... gdzie jest Rory?- Seneca rozejrzała się.

-Co cię to obchodzi?

Wzruszyła ramiona- Ja po prostu......odpowiedz na pytanie.

Westchnąłem- Musiała iść do pracy.

-Dla Tallulah- Seneca pokręciła głową- Kiedy otrząśniesz się z jej cholernego zaklęcia? To nic innego jak zła czarownica, Justin.

-Czarownica z 'b'- Toby uśmiechnął się.

-Zamknij się Toby- spojrzałem na niego.

-Nie mów mojemu chłopakowi, żeby się zamknął.

-Chłopak?- uniosłem brew- W końcu pozwoliłaś komuś, żeby nazywał cię dziewczyną?

-Tak- Seneca wyprostowała się śmiało- I może jeśli zorientowałbyś się, to Saige naprawdę stała się dla ciebie trudna, nie potrafisz się ustatkować i pozwolić dziewczynie nazywać cię chłopakiem.

Przewróciłem oczami- Saige mnie nie lubi, ona lubi Mikey.

-To bzdura!- Seneca krzyknęła- Wiem, że cię lubi! Nie wiedziała, że Mikey istnienie, nazywała go Michael i o ile pamiętam to ty mi opowiedziałeś tę historię. On nigdy nie przedstawiał się jako Michael nikomu, zawsze Mikey, jesteś obcy czy co. Moje oczy rozszerzyły się, kiedy słowa Senecy w końcu mnie olśniły.

-A ty pozwalasz teraz, by Mikey starał się, żeby ona się w nim zakochała, jesteś idiotą!

Saige's POV

-Przestań!- krzyczałam, teraz byłam tylko w staniku i bieliźnie na środku łąki- Zabieraj te swoje brudne łapy!

Jego usta zjechały w dół mojej szyi i szeptał brudne słowa do mnie, pozostawiając malinki na całym moim ciele.

Łzy spływały mi po policzkach i mój głos stał się ochrypły od krzyków, które wymawiałam, próbując uzyskać pomoc.

-Chodź kochanie- wsadził moje ciemne, czekoladowe włosy na jedną stronę szyi i zaczął gryźć mnie w nią, co spowodowało, że ponownie zaczęłam krzyczeć z bólu.

-Przestań!- błagałam.

Rozpiął guzik swoich jeansów, zdejmując je i zdjął koszulkę, pozostając tylko w czarnych bokserkach.

-Niech mi ktoś pomoże- mój krzyk był słabszy od płaczu.

-Nikt nie przyjdzie cię uratować, kochanie, jesteś moja. Zostawię cię w spokoju, jak tylko skończymy się pieprzyć, ok?

-Myślę, że zostawisz ją w spokoju teraz.

Mikey zamarł, moje oczy rozszerzyły się, możliwości przeleciały dookoła mojej głowy, zostanę uratowana? Obejrzałam się za siebie, zobaczyłam JT i Willow stających na otwartej łące.

-Zostaw ją!- Willow krzyknęła na niego, patrząc jak kot gotowy rzucić się na sznur zwisający przed nimi. Miałam czas, aby chwycić ubrania, szybko włożyć je na siebie i zaczęłam uciekać w przeciwnym kierunku ze łzami spływającymi mi po twarzy.

-Saige!- Willow zawołała mnie- Wracaj! JT i ja zabierzemy się do domu, jest w porządku!

Zignorowałam ją, nie wiedząc komu naprawdę zaufać. Myślałam, że Mikey był przyjazny, ale wydawało się, że wszystko czego chciał ode mnie to zgwałcić mnie i pozbyć się swojego dziewictwa.

Nie przestałam biegnąć , dopóki nie znalazłam się w salonie mojego domu. Seneca i Toby siedzieli na kanapie. Ręce Tobiego były owinięte wokół talii Senecy. Jej ręce były wokoło jego szyi. Zatrzasnęłam drzwi i obaj oderwali się od siebie, patrząc na mnie.

Oczy Senecy złagodniały- Co się stało?

-Saige, co się dzieje?- pokazała się opiekuńcza storna Tobiego i podszedł do mnie z Senecą idącą za nim.

Potrząsnęłam tylko głową i odeszłam od nich, idąc do mojego pokoju, zatrzaskując drzwi i upadłam na podłogę, płacząc.

Słyszałam jak ktoś wali w drzwi- Saige!- głos Senecy wrzasnął- Co się stało?

Zignorowałam ją, chowając twarz w dłonie, pozwalając przeciąć gardło przez szloch, a Seneca nadal waliła w moje drzwi.

-Czy ona jest tutaj?- usłyszałam stłumiony głos JT za drzwiami.

-Tak, przyszła i poszła do swojego pokoju, płacząc- Toby wyjaśnił.

-Saige!- Willow krzyknęła, jej lekkie pukanie zadzwoniło do moich drzwi.

Justin's POV

Zadzwoniłam do drzwi mieszkania JT i oparłem się o ścianę. W ciągu kilku minut drzwi się otworzyły ukazując JT. Wyglądał na zestresowanego i zmęczonego.

-Hej- westchnął, otwierając drzwi szerzej.

-Hej stary, co się z tobą dzieje?

-Nic- pokręcił głową.

-Gdzie byłeś wcześniej? Pukałem do drzwi, ale nie otwierałeś i nie odbierałeś telefonu.

-Byłem w mieszkaniu Saige- wyjaśnił.

-Co ty tam robiłeś? Willow nie była przeciwna, żebyście byli sam na sam?

-Willow też tam była- wzruszył ramionami.

Skinąłem głową- Oh, ona spędzała czas z Saige, a ty spędzałeś czas z nią.

Potrząsnąłem głową- Nie do końca.

-Więc, co robiłeś?

-Nie powinno cię to obchodzić- wzruszył ramionami.

-Prawdopodobnie- wzruszyłem ramionami- Ale wciąż możesz mi powiedzieć.

Westchnął- Ok. Wiec.... dzisiaj Saige zamierzała spotkać się z Mikey'm po szkole-

-Dlaczego wszyscy ciągle o tym wspominają?  Nie jestem zazdrosny.

-Pozwól mi skończyć- JT popatrzył na mnie z irytacją.

-Przepraszam, kontynuuj- podniosłem ręce w obronie.

-Mikey wziął ją na łąkę i próbował zgwałcić...

Moje oczy rozszerzyły się i stanąłem prosto, ponieważ wcześniej opierałem się o ścianę.

-Co zrobił?

-Próbował ją zgwałcić- JT potarł skroń, tak, jakby bolała go głowa.

-Skąd wiesz?

-Usłyszałem jej krzyki i poszedłem tam, była w samej bieliźnie, starając się uciec od niego, a on mówił o tym jak chciałby ją pieprzyć, a potem zostawi ją w spokoju.

-Sukinsyn- warknąłem- Po co miałby robić to Saige?

JT wzruszył ramionami- Myślę, że dlatego, że ona jest nową białą w szkole, tak jak powiedział facet w kręgielni, że ktoś będzie miał zamiar ją puknąć i Mikey chciał być ta osobą.

-Muszę z nią porozmawiać.

-Jesteś pewien, ze to dobry pomysł?

-Tak- odwróciłem się i wyszedłem z mieszkania, nie mówiąc ani słowa.

~.~

Wtargnąłem bez słowa do domu Saige i Tobiego i skierowałem się do pokoju Saige.

-Co ty tu robisz?- Seneca spojrzała na mnie.

-Muszę z nią porozmawiać.

-Nie chce otworzyć drzwi- Seneca potrząsnęła głową- Wiec równie dobrze możesz wrócić do domu do twojej dziwki.

Westchnąłem i zignorowałem ją, lekko pukając do drzwi Saige. Jedyną odpowiedzą jaką dostałem był głośny płacz Saige, który spowodował, że moje serce się rozbiło. Rozejrzałem się dookoła pokoju i znalazłem wsuwkę do włosów leżącą na stoliku do kawy. Chwyciłem ją i natychmiast wróciłem do drzwi, poruszając ją w zamku. Usłyszałem odblokowujące się drzwi i otworzyłem je. Szybko je zamknąłem za sobą tak, aby Seneca i Toby nie mogli wejść.

Saige siedziała na łóżku, zwinięta w kłębek. Ubrana była w parę, czarnych spodni dresowych i biały T-shirt, który wyglądał na znoszony, zdawał się być ubierany co najmniej sto razy. Jej piękne ciemnobrązowe włosy związane były w niechlujny kucyk. Fragmenty jej włosów wypadły z gumki, a jej twarz była załzawiona i poplamiona tuszem. Widziałem malinki na całej jej szyi i ramionach. Jestem pewien, że były nawet na jej brzuchu i udach. Mikey będzie martwy.

-Saige- powiedziałem cicho. Natychmiast wyprostowała się i spojrzała na mnie.

-Jak...jak się dostałeś do mojego pokoju?

Podniosłem wsuwkę. Westchnęła i odwróciła wzrok.

-Czy... czy możesz proszę stąd wyjść?- prosiła, a jej głos drżał.

Pokręciłem głową- Obawiam się, że nie. Widzisz, mam zamiar cię pocieszyć, a następnie pójść kurwa zabić Mikey'a Scott'a.

Jego imię sprawiło, że rozpłakała się, niezwłocznie powodując, że poczucie winy przeniknęło przeze mnie.

-Cholera, przepraszam- usiadłem na skraju jej łóżka- Nie powinienem wypowiadać jego imienia- położyłem dłoń na jej ramieniu. Saige odskoczyła co najmniej trzy stopy i usiadła w kącie z dala ode mnie.

-Nie....nie dotykaj mnie- łza zsunęła się po jej policzku.

Westchnąłem- Saige..... nie zranię cię..

-Myślałam, że Mikey nie zraniłby mnie- zalała się większą ilością łez- Nie znam żadnego z was! Każdy z was mógł go do tego namówić.

-Saige, nigdy bym ci tego nie zrobił...

-Nazwałeś mnie dziwką!- płakała- Po prostu wypierdalaj stąd Justin! Nie obchodziłam cię, kiedy Rory była koło nas i na pewno nie obchodzę cię teraz! Troszczysz się tylko o siebie. Nie potrzebuję cię!- krzyczała wskazując na drzwi.

______________________________________________________________

Czytasz=komentujesz

xoxo